Stolik 2

Diego

wyszłem.

Roberta

- Nie rozumiem go .. - stwierdziłam.

Jose Luhan

-też tak sądzę, ja przez ostatnie dni im pomagałam nie masz pojecia jak te dzieci były wdzieczne. wspaniałe uczucie. Ale wiesz możemy zorganizować jakąś zbiorkę dla nich każdy ma jakieś stare zabawki czy ubrania na zbyciu może ktoś zes\chce pomóc. Jak myslisz?

Jose Luhan

-ten typ tak ma nie obchodzi go los innych

Roberta

- To świetny pomysł . - uśmiechnęłam sie do Jose

Jose Luhan

- no to teraz jakoś musimy to zorganizować. tylko jak?- bezradnie wzruszyła ramionami

Roberta

- Trzeba zrobić zbiórkę w szkole .. - zamyśliłam sie . - Ale najpierw musze zamknąć pewne sprawy . - mruknęłam .

Jose Luhan

-Co się dzieje? jakie sprawy? długo mnie nie było opowiadaj

Roberta

- Ach . W sumie to nie ma o czym .. ale Diego .. - zamyśliłam sie xd

Jose Luhan

-Zakochałaś się w nim prawda? nie zaprzeczaj bo to widać na kilometr- zaśmiała sie

Roberta

- E tam .. ja go chyba lubię . Za bardzo lubię .. - mówiłam

Jose Luhan

- dla mnie to sie nazywa milość. A jest coś między wami więcej??- pytala zaciekawiona

Roberta

- Było ale już nie ma . On mnie nie kocha . - rzuciłam na nią spojrzenie.

Roberta

- Muszę z nim pogadać . Lecę ... paa - pocałowałam ja w policzek i poleciałam.

Jose Luhan

- on nie wie czego chce jest na ciebie za głupi - zaśmiała się
- ide poszukać Teo - dala buziaka przyjaciołce i wyszła