Stolik 2

Diego

- Jesteś nienormalna ! - nadal krzyczałem.
Odsunełem sie od niej :
- Sądzisz ze nie umiem ? - zaśmiałe sie i wpiłem sie w jej usta.

Roberta

- Jakoś z tym żyję .. - uśmiechnęłam się

.Aylar.

Oderwałam się od niego :
-Hm..nadal sądzę że nie. Pokaż co potrafisz .-zaśmiałam się .Podpuszczałam chłopaka do pocałunku z języczkiem .

Roberta

- Jestem tu nie potrzebna . - spojrzałam na nich bezradnym wzrokiem i poszłam

Diego

- Sory nie moge kocham Roberte. Chciałem wzbudzić w niej zazdrość, tylko do tego byłas mi potrzebna. - wyszpetałem przed jej ustami.

.Aylar.

-Wiedziałam o tym , ale i tak oberwiesz . - powiedziałam , walłam chłopakowi z liści odwróciłam się na pięcie i poszłam.

Diego

Złapałem sie za policzek, troche bolało ale i tak chciało mi sie smiać. Po chwili poszłem.

Roberta

Weszłam do kawiarni i usiadłam . Zamówiłam kawę .

Miranda

przysiadłam się do czerwonowłosej dziewczyny w nadzieji, że wie, gdzie co jest w tej szkole .
- Cześć. Jestem Miranda. - uśmiechnęłam się i zamówiłam sok.

Roberta

- Siema . Roberta . - uśmiechnęłam się lekko odrywając od przemyśleń .
- Jesteś nowa ? - spojrzałam na nią chociaż w sumie wiedziłam to odrazu.

Miranda

- Tak. A ty? - spytałam.

Roberta

- Ja już tutaj kawałek jestem . Szczerze mówiąc nie wiem co ja tu robie . Tu jest okropnie . - powiedziałam popijając kawę.

Miranda

- Uff, to dobrze. W razie czego zwrócę się do ciebie, jeśli zabłądze . - powiedziałam, odrzucając włosy do tyłu. - Właściwie to ja też nie. Wcześniej uczyłam się w LA, no wiesz, szkoły jak marzenie. A tutaj? Już mi sie nie podoba. - wzruszyłam ramionami.

Roberta

- Mi też się nie podobało . Nic mnie tu nie trzyma .. no poza kilkoma rzeczami . - stwierdziłam . - Wolę to niż mieszkać z ojcem .

Miranda

- Szczęście, ty przynajmniej masz ojca. - wzięłam kolejny łyk soku.