Zakątek pod schodami

...Dżaga...

-Ja? No może i śpiewam ale tak dla siebie..

Cristian

- Ja także śpiewam ale o wiele bardziej wolę grać na gitarze i komponować oraz tańczyć do rytmów muzyki- powiedziałem z uśmiechem.
- Jednak moją główną pasją jest piłka nożna. Jestem piłkarzem od 8 roku życia i aktualnie należę do najlepszej drużyny w tym kraju- odparłem.
- A ty jakie masz zainteresowania? Zajmujesz się czymś poza chodzeniem do tej nudnej szkoły?

...Dżaga...

-Oł Piłkarz..-odwruciłam głowę w przeciwnym kierunku.
- No tak tańcze już dosyć długo, ogólnie muzyka, o i boks ale tylko w formie patrzenia. -zaśmiałam się.

Cristian

- Trenowałem kiedyś boks ale zrezygnowałem bo zwichnąłem sobie prawą rękę podczas treningów i już nie miałem takiej sprawnej więc nie miałem innego wyjścia jak zająć się czymś innym- odparłem.
- A co nie lubisz piłkarzy?- spytałem.
- Tańczysz ale gdzieś konkretnie?

...Dżaga...

-Wręcz przeciwnie. Bardzo lubię. - uśmiechnęłam się do chłopaka.
- Tańczyłam, moja mama ma szkołę tańca także zawsze miałam okazje a teraz...tu brak jakich kolwiek możliwości....

Cristian

- Z tym akurat bardzo się mylisz. Mia Colucci prowadzi grupę taneczną ale bardzo trudno się do niej dostać. Ja tam nie mogę startować bo jestem chłopakiem a w niej są tylko same dziewczyny. Sama elita naszej szkoły- powiedziałem.
- Za to ja jestem piłkarzem naszej drużyny piłkarskiej. Stoję praktycznie na jej czele bo mam największe doświadczenie. No może jeszcze Cristiano się na tym zna ale go często nie ma- odparłem.
- Widzę że miałaś wspaniałe dzieciństwo za to ja nie mam się czym chwalić co robiłęm by tylko przeżyć.

...Dżaga...

-To tak blondynka ? Tak ? Pogadam z nią, zobaczymy..
-Cristiano jego jeszcze nie znam który to ?
-Wspaniałe? Duży błąd. Lepiej o nim nie mówić...

Cristian

- Tak, Mia Colucci jest prześliczną blondynką. Niektórzy mówią że w stylu lalek Barbie ale ja uważam coś wręcz przeciwnego. Nie jest ani pusta ani głupia jak większość dziewczyn mówi. Sądzę że to ich zazdrość i zawiść- odparłem.
- Cristiano Ronaldo może niedługo go poznasz. Teraz na pewno znowu trenuje albo jest na następnym meczu- powiedziałem.
- Duży błąd? Nie wierzę że miałaś tak koszmarne dzieciństwo jak moje. Ja wychowałem się w domu dziecka. Na szczęście spotkałem wspaniałego człowieka który się mną zaopiekował. To on nauczył mnie bronić się i grać w piłkę. Jednak dużo wcześniej zanim go poznałem robiłem straszne rzeczy, nie raz.

...Dżaga...

-Ja się wiele razy spotkałam że ludzie oceniają mnie po wyglądzie... a mój wygląd raczej o mnie nie mówi...- spojrzałam przed siebie.
-Cały czas trenuje ? To on nie ma dziewczyny że taki pochłonięty sportem? Przedstawisz mi go im więcej osób będę znała tym lepiej. -uśmiechnęłam się do chłopaka.
-Mój tata jest trenerem właśnie piłkarzy ale ja nigdy nie odwarzyłam się iść na żaden z tych meczy...Mama nauczycielką tańca nigdy nie mieli dla mnie czasu. -spuściłam głowę.

Cristian

- Wiem, że wygląd czasami nie jest atutem a wręcz przeciwnie. Każdy mógłby pomyśleć że z takim ciałem jakie mam na co dzień otaczają mnie same dziewczyny ale ja nie jestem żadnym kobieciarzem jak niektórzy- powiedziałem.
- Dokładnie to nie cały czas ale bardzo często tak samo jak ja. Wiem, że zakochał się w jakieś dziewczynie ale słyszałem, że teraz wyjechał. Więc nie wiem kiedy wróci- odparłem.

...Dżaga...

-Gdyby mój wygląd świadczył o mnie to była bym odważna, wygadana, pyskata, przebojowa i wgl taka Mega , ale pozory mylą bo jest na odwrót.

Cristian

- Żartujesz, prawda? No, nie wierzę. Myślałem, że jesteś podobna do Roberty bo właśnie ona jest taka jak przed chwilą powiedziałaś- odparłem.
- A powiedz mi czy na pewno jesteś nieśmiała?- spytałem.
- Wiesz ja jestem wrażliwy, delikatny a przede wszystkim jestem sportowcem i romantykiem ale jak każdy człowiek strzegę pewnego sekretu.

...Dżaga...

-No niestety jestem .... dlatego nigdy nie chodziłam na te mecze i treningi, zaraz jak bym się odezwała miała bym rumieńce i wgl wolałam nie ryzykować. Teraz jest podobnie...

Cristian

- To może pójdziesz na mój trening z moją drużyną?- spytałem.
- Na pewno nie będzie tak źle. W końcu powoli musisz pokonać swoją nieśmiałość bo tak nie możesz dalej żyć, nie sądzisz?- spytałem.
- Bo co takiego w sobie mają wg Ciebie piłkarze że tak Cię zawstydzają? Powiedz mi, proszę.

...Dżaga...

-No mogę iść z tobą....-uśmiechnęłam się.
-A dlaczego chcesz wiedzieć ?