Sala nr2

Marcos

- Już w porządku?- spytałem delikatnie odsuwając się od niej.
- Moja historia jest bardzo długa a ja nie chcę Cię zanudzać. A czy już wiadomo kiedy stąd wyjdziesz?

Mia

- Nie opowiedz mi o sobie i nie odsuwaj się ode mnie jestem aż tak odpychająca? - zapytałam - Jeszcze nie wiem kiedy wyjdę ale na pewno to trochę potrwa te wszystkie badania i muszę odpocząć od Miguela to właśnie był mój chłopak teraz czuję do niego odrazę - zaterepałam się z zimna.

Marcos

- Oczywiście, że nie ale nie chcę byś pomyślała iż chcę wykorzystać sytuację. Ja taki nie jestem, już nie- powiedziałem.
- Więc urodziłem się w Miami. Niedawno przeprowadziłem się wraz z siostrą, ojcem i jego nową żoną, Barbarą tutaj. Ja nie wytrzymałem obecności tej jego nowej żonki i zmusiłem by zapisał mnie do szkoły z internatem a moja siostra pojechała do Hiszpanii- powiedziałem.
- tak naprawdę, Gabriel Mutti nie jest moim ojcem ale kocham go jakby nim był Gdy byłem mały moja taka wyszła za niego. Umarła kilka lat temu a co z moim prawdziwym ojcem to do dzisiaj nie wiem- odparłem.
- nie zanudzam Cię?

Mia

- Nie - odpowiedziałam - Też nie mam matki a ojciec jest zbyt zajęty wyjazdami - powiedziałam - Nie będziesz wykorzystywał sytuacji może i ja teraz będę to robiła - powiedziałam po czym wstałam na nogi ale się szybko przewróciłam Marcos mnie złapał a ja byłam w jego ramionach wtuliłam się w niego i tak mnie trzymał

Marcos

- Nie wolno Ci wstawać. Jesteś jeszcze bardzo słaba- powiedziałem trzymając ją mocno w pasie.
- Teraz wyglądasz jeszcze piękniej, wiesz o tym?- spytałem i odgarnąłem jej kosmyk włosów na bok.
- Z zawodu jestem chemikiem i uwielbiam robić własnoręcznie kosmetyki co większość dziewczyn rozśmiesza gdy je o tym mówi bo uważa, że to zajęcie bardziej dla dziewczyn. Poza tym jestem współwłaścicielem firmy Mutti jest to firma kosmetyczna i jestem tam inżynierem ds. laboratorium a także fotografem. Zajmuje się modelka i wybieram te które wystąpią w kampanii. Przeprowadzam castingi przez co chyba nikogo nie mam- odparłem.

Mia

- Może i jestem ładna - odpowiedziałam tak stojąc - TO nie jest śmieszne dla mnie to nawet fajna zabawa - powiedziałam po czym delikatnie wstałam na palce chwiałam się ale do tarłam do ust Marcosa i go nieśmiało pocałowałam

Marcos

- Nie powinnaś tego robić- powiedziałem wstając z łóżka i odwróciłem się do niej plecami po czym dotknąłem swoich warg. Czułem nadal jej słodki smak na nich.

Mia

- Przepraszam - powiedziałam - Ale... Ja tak nie mogę - powiedziałam nieśmiało - Kocham Cię - powiedziałam zachrypniętym głosikiem

Marcos

- Kpisz ze mnie? To wcale nie jest zabawne- powiedziałem odwracając się w jej stronę.
- Poza tym nie możemy się tutaj całować. Co będzie jak lekarz dyżurny tu przyjdzie? Wiesz jakie będę miał kłopoty i błagam Cię wejdź do łóżka bo wyglądasz bardzo... i to bardzo wow- powiedziałem przyglądając jej się bardzo uważnie od dołu do góry.

Mia

- Nie kpie z Ciebie wyrzucam z siebie te uczucia, które mam do Ciebie i od razu się lepiej czuję - zamknęłam pokój kuśtykając - pasuje? Teraz już nikt nie wejdzie - powiedziałam siadając na krześle ostrożnie po czym założyłam nogę na nogę

Marcos

Usiadłem na łóżku i rozpiąłem kilka górnych guzików u swojej koszuli a następnie patrzyłem na nią.
- Bardzo mi się podobasz ale dla mnie to za wcześnie by wypowiedzieć te ważne słowa- powiedziałem.
- To, że mnie zamknęłaś w pokoju. Będziesz mnie teraz więzić czy co zamierzasz?

Mia

- Więzić Cię nie zamierzam nie jestem taka zła - powiedziałam - ale zobacz to - pokuśtykałam do niego usiadłam mu na kolanach i go delikatnie pocałowałam przy tym głaskałam go po policzku delikatnie

Marcos

- Myślisz, że moje pocałunki i pieszczoty pomogą Ci szybciej dojść do siebie?- spytałem słodkim głosem.
- Jesteś cudowna i uwielbiam smak twoich ust- powiedziałem zamykając oczy.

Mia

- NA pewno mi pomogą - powiedziałam czochrając jego włosy i całując go już bardziej namiętnie

Marcos

- Czy panienka zamierza mnie uwieść?- spytałem na chwilę odsuwając się od jej ciała.
- Czy wiesz czym grozi to, że całujesz mnie tak namiętnie i bajecznie?