Stara kanapa

Santos

poszedłem

Raquel

Została sama w magazynie. Było to jej trochę na ręke. wyciągnęła z plecaka skrzyce. Była to jej tajemnica. Czy ktoś z tej szkoły traktowałby ją poważnie gdyby dowiedział się ,że gra ona na skrzypcach. Wyjeła smyczek i zaczła grać.

...Dżaga...

Chciałam pobyć sama weszłam do magazynu . Zauważyłam jak Raquel gra.
- Grasz ? -spojrzałam na nią.

Raquel

Upuściła skrzypce zerkając na Ninę.
-Ach, to tylko tak...
Powiedziała dośc niepewnie.

...Dżaga...

Usiadłam obok niej.
-Ale ty ślicznie grasz . Zagraj coś jeszcze -spojrzałam na nią.

Raquel

--To nie jest dobry pomysł.
Powiedziała podnosząc skrzypce.

...Dżaga...

-Dlaczego ? Ja nikomu nie powiem że grasz . Jeśli nie chcesz nikt o tym wiedzieć nie musi.

Raquel

-Niech będzie.
Powiedziała i przyjęła pozycje.
-Pokażę Ci coś.
Dodała podłączając wzmaczniacz do skrzypiec.
-Posłuchaj teraz.
Zagrała ten sam kawałek tylko ,że tym razem skrzypcę brzmiały bardziej jak gitara elektryczna.

...Dżaga...

- Świetnie grasz. Naprawdę. Sorry.. muszę lecieć pa. - dałam jej buziaka w polik i poszłam.

Raquel

Poczekała jeszcze chwilę i zebrała się. Wyszła z magazynu i poszła w nieznanym kierunku.

Roberta

Wkurzona przyszłam i usiadłam na kanapie .

Cristian

Przyszedłem i usiadłem na podłodze. Nie interesowało mnie nic. Nie zauważyłem nawet, że Roberta siedzi na kanapie. Czułem tak ogromny ból w sercu że nie byłem w stanie go wyjaśnić. Siedziałem skulony i myślałem o tym co się stało.

Roberta

Zauważyłam Cristiana więc poszłam jeszcze bardziej wkurzona.

Cristian

Nie zauważyłem jej. Usiadłem wygodnie na kanapie i rozmyślałem.

Cristian

Spędziłem tutaj całą noc. Byłem bardzo załamany po wczorajszej sytuacji z Robertą. Wolnym krokiem wyszedłem z magazynu.