Pokój 1. Roberta,Jose,Lupita

Miguel

-Ojoj no rzeczywiście, ty nie jesteś tą . Uściskaj przyjaciela. Pójdziemy kawiarnii ? Ej roberta ta blondynka jest z tobą w pokoju ?

Roberta

Syknęłam :
- Miguel to Mia . Twoja dziewczyna .. - głos mi zadrżał

Mia

- Coś nie tak? - zapytałam cichym głosem

Selena

-Później ci pokaże ten anonim . Miguel ! Wypisali cie?

Miguel

-Jezu !? ZNOWU ?! Wiesz że jak to mówisz wydaje mi sie że opowiadasz mi jakąś bajkę ! Myslisz że jak powiesz że to moja dziewczyna to coś pomoże ?! Przecież ja jej do cholery nie znam ! Myślicie że mnie to nie boli ?! Boli psychicznie i fizycznie ale ja tak nie potrafię . Ja jej nie znam-odsunąłem się od niej z bólem.

Miguel

-Tak Selena , wypisali.

Roberta

- Miguel ! Zachowuj się normalnie do cholery . Zresztą ustalcie to wszystko sami .. ja też mam coś ważnego do załatwienia . - poszłam

Mia

Miałam już łzy w oczach - Ale ja Cie kocham nie rozumiesz tego? - zapytałam rozpłakana usiadłam na schodach w pokoju

Selena

opuściłam wzrok i przysłuchiwałam się ich rozmowie ...

Miguel

-Może i nie zachowuje sie normalnie. Ale ja nie potrafię. -powiedziałem i wyjechałem z pokoju.

Selena

-Mia, nie martw się - powiedziałam .

Mia

Rozpłakałam się na dobre nie rozumiałam dlaczego Miguel już nic we mnie nie widzi przecież on powinien we mnie coś widzieć prawdziwa miłość wszystko zwycięży oparłam się o barierkę i płakałam

Selena

wyszłam z pokoju .

Mia

Zostałam po czym też wyszłam rozpłakana