Fotele

Maria Jose

-Nie masz za po przepraszać.
Powiedziała czekając ,aż się odwróci. Chciała go pocałować ,ale zuła ,że powinna poczekać jeszcze chwilę. Uśmiechnęła się jakby sama do siebie.

Alex

- Nie chciałem Cię do niczego zmuszać a czuję że to robię. Wybacz mi, proszę- powiedziałem odwracając się w jej stronę i pocałowałem ją czule w policzek a następnie w kąciki jej ust.
- Tak bardzo mi się podobasz że nie wiem już co robię ani mówię. Nigdy jeszcze tak się nie czułem, naprawdę- odparłem.

Maria Jose

- Nie masz za co mnie przepraszać.
Powiedziała. Zbliżyła się do niego. Po chwili jej usta dostykały jego ust. Czuła jak skrzydła motyli trzepoczą jej w brzuchu.

Alex

Poczułem szybsze bicie serca gdy poczułem jej delikatne i słodkie usta na moich. Złapałem ją delikatnie za włosy i pocałowałem ją namiętnie. Jak jeszcze nigdy żadnej innej dziewczyny. Po chwili spojrzałem jej w oczy. Nie wiedziałem co mam teraz powiedzieć bo słowa nie wyraziły by tego co poczułem gdy się całowaliśmy.

Maria Jose

Maria jose całowała go dalej. Czuła sie przy nim inaczej niż przy innych chłopakach. Nie chciała nic teraz mówić. Nie chciała przerywać tej pieknej chwili. Miała jednak mętlik w głowie czy powinna. Głos serce był jednak silniejszy.

Alex

Byłem bardzo zdziwiony czując że MJ nadal mnie całuje. Położyłem się delikatniej na niej i całowałem jej delikatne usta. Czule całowałem ją po szyi. Pragnąłem by ta chwila trwała wiecznie. Byłem pewny, że to ona jest dziewczyną której tak się obawiałem a jednocześnie która da mi miłość której smak pragnę poznać.

Maria Jose

Po chwili jednak przestała go całowac.
-A jesli jakiś nauczyciel....
urwała i znów oddała sie pokusie. Obawiala się ,że ktoś może ich nakryć ,ale z drugiej strony wolała doznaj słodkiej rozkoszy.

Alex

- Jeśli tylko chcesz mogę przerwać. Czy to oznacza, że mam nic nie mówić? Jesteś pewna?- spytałem i całowałem ją czule po szyi. Dotykałem jej ciała. Czułem się jak w niebie. Nie obchodziło mnie w tej chwili. Nie interesował mnie nawet fakt, że ktoś może nas nakryć. W tej chwili to nie miało znaczenia.

Maria Jose

Dziewczyna odwzajemniała jego pocałunki. Miała dziwne obawy. Nie chciała jednak przerywać tej pięknej chwili. Czuła tylko ,że powinna być bardziej uważna. serce mówiło jej tak a rozum nie. Traciła już orientację czego powinna słuchać. Ale w tej sytuacji serce przejęło górę.

Alex

- Może jednak powinniśmy stąd pójść. Nie chce byś przeze mnie miała problemy gdyby nas ktoś nakrył. Może pójdziemy w bardziej odosobnione miejsce. Co ty na to?- spytałem wstając z niej.
- I jeszcze jedno. Bardzo mi na Tobie zależy- powiedziałem całując ją w policzek.

Maria Jose

-Jestem za zmianą miejsca.
Powiedziała z usmiechem. Poczuła delikatny dotyk ust Alexa.
-Ty też nie jesteś mi bojętny.
odpowiedziała po chwili. Fakt nie chciała miec problemów juz pierwszego dnia.

Alex

- Chodź ze mną. Znam pewne miejsce gdzie nikt nas nie znajdzie- powiedziałem z uśmiechem. Złapałem ją za rękę i poszliśmy.

Santos

Usiadłem sobie i obserwowałem Robertę jak sobie gra sama w bilard bo nikogo nie było tu innego. Sczerze to chciało mi sie z niej smiac, a raczej z jej gry

Roberta

Usłyszałam jakiś śmiech za swoimi plecami więc się odwróciłam :
- Pożałujesz tego . - zaczęłam gonić go z kijem xD

Santos

a ja wstałem i zacząłem uciekać - Roberta spokojnie, NIE ZABIJAJ - krzyczałem ale nadal sie śmiałem