Salon

Marcos

Weszliśmy do środka.
- Tutaj będziemy mogli spokojnie rozmawiać. Więc powiedz czy jestem tak bardzo odrażający że boisz się mi zaufać?- spytałem siadając na kanapie.
- Przepraszam, panienka pierwsza- powiedziałem kłaniając się przed nią i wskazałem na kanapę.

Annie

- dziękuje - uśmiechnęłam się rozglądając wokoło. - ładnie tu - powiedzialam.
- a wracając do Twojego pytania. dobrze wiesz, że tak nie jest.

Marcos

- Bardzo dziękuję. Skoro nie tak jest jak myślę to jak dokładnie jest, Annie?- spytałem wstając i podszedłem do niej od tyłu. Złapałem ją za rękę a drugą objąłem ją czule w pasie.
- Jeśli mam nie nalegać to przestanę- szepnąłem jej do ucha i odsłoniłem jej szyję.

Annie

przyjemny dreszcz przeszedł przez moje ciało, gdy poczułam dotyk Marcosa. jeszcze nigdy nie byliśmy chyba tak blisko.
odwróciłam się do niego i spojrzałam prosto w oczy.
- ufam Ci jak nikomu na świecie. zależy mi na Tobie i Twoim szczęściu tak bardzo, że jestem w stanie poświęcić swoje.

Marcos

- Ale nie musisz go poświęcać bo postaram się Cię uszczęśliwić jeśli mi na to pozwolisz- powiedziałem i objąłem ją mocno w pasie. Stykaliśmy się swoimi ciałami.
- I dziękuję za piękne słowa- odparłem.
- Jeśli jestem za blisko to się oddalę- powiedziałem robią krok w tył.

Annie

- nie musisz - szepnęłam
jego bliskość działała na mnie, jak nikogo innego. byłam oszołomiona. ledwie mogłam oddychać

Marcos

- Ty drżysz- powiedziałem dotykając jej ręki.
- Co się dzieje, Annie? Co mam zrobić?- spytałem i spojrzałem na nią.

Annie

- to z nadmiaru emocji - powiedziałam odwracając wzrok. bałam się, ze może odczytać z moich oczu więcej, niż powinien.

Marcos

- Skoro z nadmiaru emocji to chyba nie powinienem się aż tak bardzo zbliżać- powiedziałem i usiadłem na kanapie.
- Na co masz teraz ochotę?

Annie

- nie.. - powiedziałam siadając - jakieś propozycje?

Marcos

- Może zrobimy sobie małą sesję fotograficzną, co ty na to?- spytałem.
- To będzie świetna zabawa, zobaczysz- odparłem.

Annie

jestem niefotogeniczna - zaśmiałam się

Marcos

- Nie żartuj sobie. Jesteś śliczna- powiedziałem.
- Chodźmy- wziąłem ją za rękę i zaprowadziłem do pokoju.